Home sweet home

Wat kan er veel gebeuren in 3 weken tijd.. In mijn vorige verslag was ik nog in Wellington en was ik aan het bedenken wat ik zou gaan doen met kerst en oud en nieuw en nu ben ik alweer een week thuis. Gelukkig heb ik in de tussentijd wel heel veel gezien en gedaan (en ga ik volgende week weer terug om mijn reis af te maken).

In Wellington heb ik 2 dagen doorgebracht in het nationaal museum en toen had ik nog niet alles gezien. Ook heb ik de Beehive (het parlementsgebouw) bezocht en ben ik via de beroemde Cable Car weer naar het hostel gelopen.
Maandag heb ik Zealandia bezocht. Dit is een groot natuurpark waar allemaal Nieuw-Zeelandse vogels en taratura (een soort hagedis) leven. Hier heb ik de hele dag rondgewandeld en onder andere Tui, Hihi en Tekahe gezien.

Dinsdag was het dan zover.. om 7 uur vertrok de ferry naar het zuidereiland. Aangekomen in Picton moesten we eerst uur wachten, omdat de bus pech had. Ondertussen kennis gemaakt met de groep. Na stops bij onder andere een wijnproeverij en een bierbrouwerij kwamen we, na de hele dag hobbelen in de bus, aan bij het nationaal park Abel Tasman. Hier hebben we gebbqd met de hele groep en gezellig rond het kampvuur gezeten. De volgende dag hadden we tijd om het nationaal park te verkennen. Ik heb een korte wandeling gemaakt samen met Judith, die ik de vorige avond had leren kennen. ’s Middags hebben we lekker aan het strand gelegen. Toen we daar aankwamen was het vloed dus konden we mooi aan het water zitten, maar 2 uur later was het eb en moesten we zeker een half uur lopen voordat we bij het water waren. Bizar hoe ver het water daalde.
Donderdag reisden we verder naar Punakaiki. Onderweg zijn we gestopt bij Foolsbay, waar een zeehondenkolonie woont en bij de pancake rocks in Punakaiki. Deze rotsen heten zo omdat ze op stapels pannenkoeken lijken. Helaas bleek het hostel in Punakaiki vol te zitten, dus zijn we doorgereden naar Greymouth. Hier zijn we in Noachs Arch beland,waar elke kamer een dierenthema heeft. De volgende ochtend werd ik om 8 uur opgehaald om een ketting te gaan maken van een koeienbot. Dit deden we bij een vrouw en haar dochter. Nadat ik een vorm had uitgekozen en had overgenomen op het bot moesten we met behulp van vijlen en schuurpapier de vorm uit het bot halen en het steeds fijner schuren en polijsten. Het resultaat is heel mooi geworden, je ziet niet eens meer dat het een bot is.
’s Middags zijn we verder gereden naar Franz Jozef. Hier aangekomen hebben we ons ingeschreven voor de Ice Explorer, een wandeling over de gletsjer. Bij de organisatie gaven ze aan dat het de volgende dag waarschijnlijk niet door zou gaan omdat het zou gaan regenen. Maar dan zouden we op zondag de gletsjer op kunnen. Aangekomen in het hostel zijn, na het eten, vertrokken naar de bar van het hostel. Hier heb ik een hele leuke avond gehad met iedereen uit de bus ;), en later bleek dat de mensen die werken bij de organisatie die de tours naar de gletsjer organiseren ook van de partij waren. De volgende dag stonden we om half 9 weer fris en fruitig in het kantoor voor de Ice Explorer. Hier bleek dat het inderdaad niet doorging omdat het regende (het spoelde echt). We hebben even geschuild in een koffietentje en daarna zijn we ons bed weer ingedoken en ’s middags hebben we lekker in de spa gezeten.
Zondagmorgen was het stralend mooi weer en mochten we dan eindelijk de gletsjer op! Na goed ingepakt te zijn (regenbroek, dikke jas, werkschoenen, muts en handschoenen) werden we per helikopter (!) naar de gletsjer gebracht. Hier hebben we 3 uur over de gletsjer gewandeld onder begeleiding van een gids. Die man was de hele tijd in de weer met zijn houweel om paden uit het ijs te hakken (heel vervelend om naar te kijken ;)). De tocht over de gletsjer was echt heel gaaf en mooi. Weer een echt hoogtepunt van mijn reis! Na de wandeling werden weer opgepikt door de helikopter en onder aan de gletsjer afgezet, waarna we met de bus richting Wanaka vertrokken. Van Wanaka heb ik niet veel gezien omdat we ’s avonds om half 8 aankwamen en de volgende morgen om 11 uur alweer vertrokken naar Queenstown.

Toen we aankwamen in Queenstown hebben we eerst een stop gemaakt bij de Kawarau Bridge Bungy, daar waar bungy jumping is begonnen. Hier heeft een jongen uit de bus een bungy jump gedaan van de brug. Daarna zijn we doorgereden naar Arrowtown, een oud mijnstadje, dat ook nog helemaal in oude stijl is. Hier was ook de Remarkables candystore, echt een ouderwetse snoepwinkel, met overal snoep in glazen potten en een fudge proeverij, heerlijk! ’s Avonds hadden we een kroegentocht door Queenstown die begon in de Locobar, naast ons hostel. Samen met de buschauffeur hebben we de kroegen in de stad verkend en genoten van de gratis shotjes die hij voor ons regelde. De volgende dag had ik een rustig dagje, het regende ook de hele dag, dus ik kon ook niet veel doen. ’s Avonds, kerstavond, ben ik met een groep meiden uit eten geweest in het restaurant op de top van de heuvel in Queenstown. We gingen met de gondel omhoog en hadden daar een prachtig uitzicht over de stad. In het restaurant hebben we heerlijk gegeten.
Op eerste kerstdag had ik ’s ochtends een berichtje van mama dat het niet goed ging met oma. Ik schrok wel van dit nieuws, maar ergens wist ik dat het kon gebeuren. De rest van de dag heb ik door de stad en door Queenstown gardens gewandeld. ’s Avonds hadden we met een groep afgesproken om samen kerst te vieren. Op onze kamer hebben we gezellig gezeten en een drankje gedaan. En toen hoorde ik dat oma al was overleden. Toch nog wel heel snel en onverwacht. Na dit slechte nieuws heb ik een poos met papa en mama geskyped en ook overlegd wat nu te doen. Zij vonden dat ik niet naar huis moest komen. Toen ik daarna met de verzekering belde bleek dat zij een retourvlucht vergoeden, dus was mijn keuze snel gemaakt. Ik ging naar huis om bij de begrafenis van oma te zijn. De volgende dag heb ik weer met mijn ouders geskyped om te overleggen en daarna de verzekering weer gebeld om door te geven dat ik naar huis zou gaan. Binnen een uur had de mevrouw van de verzekering een ticket voor me geregeld en kon ik de volgende dag naar huis. En zo kwam ik na een reis van 40 uur zaterdagavond aan op Schiphol, 5 maanden eerder dan gepland. Maar gelukkig kan ik volgende week zaterdag weer terug naar Nieuw-Zeeland om mijn reis af te maken.
Ik heb het de afgelopen maand super leuk gehad in Nieuw-Zeeland en ik wil ook graag weer terug om mijn reis af te maken. Maar het was ook goed om naar huis te komen en afscheid te nemen van oma. Zoals oma wel gezegd zou hebben, Nieuw-Zeeland? Och mien kiend, das een ende vut!